Mark - Elisabeth
Elisabeth by MarkMijn wereld is een asbak,jij bent de sigaretdie wazig lange slierten trektdoorheen die kleine flatwaarin ik zit te zittenbij die halfvergane pint,terwijl mij jonge katernieuwe lentedromen spint.De lente die jij vroegervoor eeuwigheid wou vangen.Wat klaar licht en ons schaduwbeelddat danst op de vlammen.'t Geluk van elke dagdat wij met filigraan omsponnen,was maar geluk dat jijals in een sprookje hebt verzonnen.'t Is allemaal zo anders nu,zo triest, Elisabeth.Mijn wereld in een asbak,jij bent de sigaret.Mijn wereld is een asbak,jij bent mijn sigaretdie eind'loos lange slierten trektover het grote bedwaarin ik lig te starennaar het oude aquarel,of doodgewoon te vliegenof de witte muren tel.De muren waarop vroegerzonnevlinders kwamen spelen.de kamer waar ik voor het eerstje naakte borst mocht strelen.Het grote bed waarin we,als verliefden, ondergedoken,de lakens die naar jouen ook wat naar lavendel roken.'t Is allemaal zo anders nu,zo leeg, Elisabeth.Mijn wereld is een asbak,jij bent de sigaret.
Версия для печати
Ещё тексты песен