Mark - Droomwereld
Droomwereld by Mark
Geloof jij nog in sprookjes, kabouters en in feeen,
in prinsen en prinsessen die knusjes met z'n tweeen
gaan wonen in kastelen die schit'ren in de zon;
Waar vlinders komen spelen op bloemen van karton?
Geloof jij nog in reuzen, in draken en in spoken,
in paddestoelenhuisjes in 'lover weggedoken?
Zwerf jij nog langs paden waar zonnebloemen staan
of trekken zo 'n bloemen je ook al niet meer aan?
Geloof jij nog in bezems die heksen met zich voeren,
in hele kleine ventjes die je zo 's nachts beloeren,
of is je sprookjeswereld nu al die drukke straat
waarin je uren slentert, je eigen leven gaat?
Je bent niet meer op al die dingen ingesteld.
Nu droom je van sensatie, ban ritme en geweld.
Je mantel van satijn is nou je bloemenvest.
Je haren staan verwilderd en je weet alles best;
met pot en LSD vrees je de wolken niet
ofschoon je in de regen alleen nog tranen ziet.
Marihuana-gek, jij rookt je bloemen op
terwijl je vlinders schildert op je verdoofde kop.
Maar als je ziek ontwaakt uit je vervalste droom,
dan ga je zitten huilen, ook dat ben j' al gewoon.
In massa ben je sterk,
alleen tot niets in staat,
maar voor je 't ging beseffen
was j' al een huursoldaat
bij 't anonieme leger
der seksueel ontwrichten,
de geestelijk verlichten,
de kreupelen van de straat.
Jij droomt niet meer van feeen,
jij bent al veel te groot.
Jouw wereld is veranderd, man,
je kinderhart was te vroeg dood.
Версия для печати
Geloof jij nog in sprookjes, kabouters en in feeen,
in prinsen en prinsessen die knusjes met z'n tweeen
gaan wonen in kastelen die schit'ren in de zon;
Waar vlinders komen spelen op bloemen van karton?
Geloof jij nog in reuzen, in draken en in spoken,
in paddestoelenhuisjes in 'lover weggedoken?
Zwerf jij nog langs paden waar zonnebloemen staan
of trekken zo 'n bloemen je ook al niet meer aan?
Geloof jij nog in bezems die heksen met zich voeren,
in hele kleine ventjes die je zo 's nachts beloeren,
of is je sprookjeswereld nu al die drukke straat
waarin je uren slentert, je eigen leven gaat?
Je bent niet meer op al die dingen ingesteld.
Nu droom je van sensatie, ban ritme en geweld.
Je mantel van satijn is nou je bloemenvest.
Je haren staan verwilderd en je weet alles best;
met pot en LSD vrees je de wolken niet
ofschoon je in de regen alleen nog tranen ziet.
Marihuana-gek, jij rookt je bloemen op
terwijl je vlinders schildert op je verdoofde kop.
Maar als je ziek ontwaakt uit je vervalste droom,
dan ga je zitten huilen, ook dat ben j' al gewoon.
In massa ben je sterk,
alleen tot niets in staat,
maar voor je 't ging beseffen
was j' al een huursoldaat
bij 't anonieme leger
der seksueel ontwrichten,
de geestelijk verlichten,
de kreupelen van de straat.
Jij droomt niet meer van feeen,
jij bent al veel te groot.
Jouw wereld is veranderd, man,
je kinderhart was te vroeg dood.
Версия для печати
Ещё тексты песен